Դիմանկարի հանրապետական ցուցահանդեսում

Ցուցահանդեսում հայ ժամանակակից կերպարվեստը ներկայացել էր մի քանի չափումներում: Մի քանի սերնդի նկարիչների ստեղծագործություններում ընդհանուր է մի բան` ժամանակի սուր զգացողությունը: Դիմանկարներում և դիմաքանդակներում ամենատարբեր մարդիկ են՝ հասարակությանը քաջ հայտնի և անծանոթ շատերին: Բնականաբար, ամենատարբեր գեղագիտական մոտեցումներով և գաղափարական «ընդվզումներով» է հարուստ ցուցահանդեսը, ինչը ուղղակի ստիպում է արվեստասերին ցուցահանդես այցելել ևս մեկ անգամ, փորձել բազմաթիվ աշխատանքներում փնտրել և գտնել սեփական ճաշակը բավարարող ստեղծագործություններ: Եվ սա այն դեպքն է, երբ համարձակ կարելի է ասել՝ փորձը փորձանք չի դարձել: Անկեղծ պիտի լինեմ, շատ կցանկանայի մի քանի ստեղծագործություն առանձնացնել, հատկանշել մի քանի գեղանկարչի, գրաֆիկայի վարպետի և քանդակագործի անուններ: Չեմ առանձնացնում, և պատճառը մեկն է. եզակի չէին բարձրարվեստ կտավներն ու քանդակները: Սակայն կառանձնացնեի մեր ժամանակակից վարպետների համարձակությունն ու անկեղծությունը՝ հենց դիմանկարներում փորձել ըմբռնել այն աշխարհի բարին ու չարը, որն այսօր շրջապատում է յուրաքանչյուր անհատի և շատ հաճախ իր կնիքն է դնում նրանց հոգեաշխարհի վրա: Ցուցահանդեսի մասնակիցներից շատերը ներկայացել էին ինքնադիմանկարներով, ինչը, անշուշտ, ավելի բազմաբովանդակ է դարձնում ցուցահանդեսի ընդհանուր կերպարը:

Հայաստանի նկարիչների միության առաջին հարկի ցուցասրահում մայիսի 6-ին բացվեց «Դիմանկար» հանրապետական ցուցահանդեսը։ Ցուցահանդեսում ներկայացված են 100-ից ավելի գեղանկարչական, քանդակագործական և գրաֆիկական աշխատանքներ։ Ընթերցողին ենք ներկայացնում ռեպորտաժ ցուցահանդեսից։

Դիմանկարների հանրապետական ցուցահանդեսն ինքնին եզակի երևույթ է: Մի լուսավոր հարկի տակ ի մի էին եկել շուրջ 100 կերպարվեստային ձեռագրեր, 150 ստեղծագործությամբ: Սակայն, ցավոք, ցուցահանդեսը, ձևավորված ցավալի ավանդույթի համաձայն, դուրս մնաց նկարիչների միության արվեստաբանական բաժնի շուրջ 50 անդամի ուշադրությունից: Այնինչ արժեր գալ, ուշի ուշով դիտել աշխատանքները, տպավորվել և արվեստասեր հանրությանն ու նկարիչներին ներկայացնել վերլուծական մի քանի հոդված:

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Մայրաքաղաքի քաղաքակրտումը
• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»

Մեկնաբանություններ